Maurice Gilliams (1900-1982) was geen veelschrijver maar hij bleef hardnekkig sleutelen aan zijn meesterwerk, Elias of het gevecht met de nachtegalen. Meticuleus bleef hij deze roman eindeloos herschrijven. Bijzonder aan zijn werkwijze is bijvoorbeeld het feit dat Gilliams na het verschijnen van de eerste druk in 1936, die uit twee delen bestond, een herdruk van het zogenaamde ‘tweede cahier’ in volgende publicaties van zijn roman Elias uitdrukkelijk verbood.
Over deze editie
Elias of het gevecht met de nachtegalen mag weer op belangstelling rekenen na een heropname in de Literaire Canon van 2025. Dankzij de digitale terbeschikkingstelling van alle geautoriseerde drukken door de Gentse Universiteitsbibliotheek en de digitalisering van de beschikbare handschriftelijke bronnen door het Letterenhuis, kon het CTB een mooie digitale facsimilebibliotheek samenstellen die de ontstaans- en drukgeschiedenis van deze roman documenteert. De varianteneditie volgt de gevestigde methodologie voor het digitaal coderen van tekstbronnen, waarvan het CTB al sinds de pioniersjaren een beslissende rol speelt. Mede door deze wetenschappelijke praktijk te verrijken met een state-of-the-art parallelweergave van editietekst en facsimileafbeeldingen, mag Elias gerust een vlaggenschipeditie genoemd worden, die alle mogelijkheden van presentatie van hedendaags tekstonderzoek demonstreert.
De digitale editie bouwt voort op de doctoraatsverhandeling van Liesbeth Van Melle. Ze werd aan de KANTL voorbereid door Ron van den Branden en opgeleverd door Mario Van Assche en Ilya Dierckens. Zij voorzagen de editie van geavanceerde IIIF-technologie om de varianten zeer gedetailleerd in beeld te brengen in een dynamisch variantenapparaat en deze varianten nauwkeurig te lokaliseren in de facsimilebronnen.
